Πολλοί άνδρες με στυτική δυσλειτουργία δεν υποβάλλονται σε θεραπεία
Μπορεί στις διαφημίσεις οι άνδρες να μιλάνε ελεύθερα με τον γιατρό τους για τη στυτική δυσλειτουργία τους, να παίρνουν μια συνταγή για θεραπεία και στη συνέχεια να περνάνε ένα ρομαντικό βράδυ, αλλά αυτές είναι απλώς… διαφημίσεις.
Σύμφωνα με μια νέα μελέτη παρά το ευρύ φάσμα των επιλογών θεραπείας οι περισσότεροι άνδρες με στυτική δυσλειτουργία δεν ακολουθούν καμία απολύτως θεραπεία για το πρόβλημά τους.
«Οι θεραπείες για την στυτική δυσλειτουργία δεν χρησιμοποιούνται επαρκώς», υποστηρίζει ο Δρ Μπράιαν Χέλφαντ, βοηθός κλινικός καθηγητής Ουρολογίας στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο. «Μόνο ένα ποσοστό γύρω στο 25% στην πραγματικότητα αντιμετωπίζει το πρόβλημά του ακολουθώντας κάποια θεραπεία».
Ο Χέλφαντ, επικεφαλής της μελέτης που εξέτασε πάνω από έξι εκατομμύρια άνδρες με στυτικές δυσλειτουργίες παρουσίασε τα ευρήματά του στην ετήσια συνάντηση της Αμερικανικής Ουρολογικής Εταιρείας στο Σαν Ντιέγκο. Χρησιμοποίησε δεδομένα από απαιτήσεις σε ασφαλιστικές εταιρείες και έψαξε τα ιατρικά ιστορικά από τον Ιούνιο του 2010 έως τον Ιούλιο του 2011 και ανακάλυψε πως 6,2 εκατομμύρια άνδρες ηλικίας 30 ετών και άνω διαγνώστηκαν με στυτικές δυσλειτουργίες. Ως στυτική δυσλειτουργία ορίζεται η ανικανότητα να διατηρηθεί στύση για ικανοποιητική σεξουαλική απόδοση.
Στη συνέχεια, κοίταξε πόσοι απ’ αυτούς είχαν λάβει συνταγή. Οι ασθενείς θεωρήθηκε ότι βρίσκονται σε θεραπεία εφόσον είχαν πάρει μια συνταγή για φάρμακο στυτικής δυσλειτουργίας όπως το Viagra (σιλδεναφίλη), ή το Cialis (ταδαλαφίλη), φάρμακα που ονομάζονται προσταγλανδίνες και χορηγούνται είτε με ένεση, είτε με υπόθετα ουρήθρας, είτε με ανδρογόνα (ορμόνες αντικατάστασης). Αντίστοιχα, θεώρησε ότι δεν είχαν λάβει θεραπεία, αν είχαν πάρει διάγνωση στυτικής δυσλειτουργίας, αλλά δεν είχαν πάρει συνταγή. Ελαβε, επίσης, υπόψιν του την ηλικία των ανδρών και τυχόν άλλα προβλήματα υγείας.
Ακόμα κι αν η στυτική δυσλειτουργία είναι πιθανό να γίνει πιο συχνή με την ηλικία, ανακάλυψε ότι οι μεγαλύτεροι σε ηλικία άνδρες ήταν λιγότερο πιθανό να υποβληθούν σε κάποια θεραπεία. Για την ακρίβεια, μόλις το 18% των μεγαλύτερων σε ηλικία ανδρών, έπαιρνε κάποιο φάρμακο για να αντιμετωπίσει τη στυτική δυσλειτουργία. Οταν ο Χέλφαντ κοίταξε να δει ποια άλλα προβλήματα υγείας μπορεί να είχαν σχέση με την αποφυγή της θεραπείας, διαπίστωσε πως τα άτομα με καρκίνο του προστάτη ήταν λιγότερο πιθανό να υποβληθούν σε θεραπεία για την στυτική δυσλειτουργία, με το ποσοστό να φτάνει το 15%.
Η μελέτη δεν παρέχει πληροφορίες για τους λόγους που οι άνδρες έφυγαν χωρίς θεραπεία, αλλά ο ίδιος εικάζει ότι οι λόγοι μπορεί να είναι πολλοί και διαφορετικοί.
Πολλές φορές μπορεί να είναι αποτέλεσμα του γεγονότος ότι οι γιατροί δεν προσφέρουν συνταγή, ή οι ασθενείς παίρνουν τη συνταγή, αλλά δεν φτάνουν μέχρι το φαρμακείο.
«Οι άνδρες μπορεί να μην ενοχλούνται από το πρόβλημά τους, ή μπορεί ένας γιατρός να μη τους γράφει συνταγή, επειδή μπορεί να μην έχουν ανταποκριθεί στην θεραπεία της στυτικής δυσλειτουργίας κατά το παρελθόν», λέει ο Χέλφαντ και προσθέτει πως ανάμεσα στους λόγους θα πρέπει να υπολογιστούν το κόστος της θεραπείας, αλλά και η αμηχανία.
Για τους άνδρες, λέει ο Χέλφαντ το μήνυμα είναι: «Υπάρχουν διαθέσιμες θεραπείες και μπορεί κάποια απ’ αυτές να σας φανεί χρήσιμη, αν έχετε στυτική δυσλειτουργία».
Ενας εμπειρογνώμονας που μελέτησε την έρευνα, αλλά δεν συμμετείχε σ’ αυτήν είπε ότι δεν είναι σίγουρος ότι αντικατοπτρίζει την πραγματική ζωή.
«Το συμπέρασμα της μελέτης ότι τα τρία τέταρτα των ανδρών που έχουν στυτική δυσλειτουργία δεν υποβάλλονται σε θεραπεία, δεν ταιριάζει μ’ αυτό που βλέπουμε στην κλινική πράξη. Προκειμένου να καθοριστεί πόσοι άνδρες υποβλήθηκαν σε θεραπεία ή δεν αντιμετώπισαν το πρόβλημά τους θα πρέπει να είμαστε σε θέση να πάρουμε συνέντευξη απ’ αυτούς τους ανθρώπους», λέει ο Δρ Τζέικομπ Ράιφερ, καθηγητής της Ουρολογίας στην Ιατρική Σχολή Davide Geffen του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια.
Οι άνδρες μπορεί να πάνε στο φαρμακείο, να δουν το κόστος των φαρμάκων για τη στυτική δυσλειτουργία και να αποφασίσουν να τα πάρουν σε μια άλλη χώρα, ώστε να εξοικονομήσουν χρήματα, ή να το πάρουν δι’ αλληλογραφίας, σύμφωνα με τον Ράιφερ.
Ενας άλλος εμπειρογνώμονας, ο Ατζέι Νάνγκια, επίκουρος καθηγητής της Ουρολογίας, στο Ιατρικό Κέντρο του Κάνσας, στέκεται επίσης στο κόστος των φαρμάκων, που μπορεί να είναι ένα πιθανό εμπόδιο για έναν άνδρα που θέλει να υποβληθεί σε θεραπεία: «Το κόστος μπορεί να είναι ένα μεγάλο θέμα. Το κόστος ποικίλλει, αλλά σε κάθε περίπτωση τα φάρμακα για τη στυτική δυσλειτουργία είναι ακριβά. Οι άνδρες είναι ολοένα και πιο ανοιχτοί για να μιλήσουν γι’ αυτά τα πράγματα, αλλά ακόμα κι έτσι για μερικά άτομα αυτό μπορεί να είναι δύσκολο».